Silnik w samochodzie Formuły 1 musi być czterosuwowym silnikiem wewnętrznego spalania. Silnik o pojemności 2.4 litra musi być w układzie V8, z maksymalnie czterema zaworami na cylinder.

Zasady pomiędzy 2000 a 2005 rokiem nakazywały używanie 10 cylindrowych silników o pojemności 3.0 litrów. Aby zredukować, związaną z rozwojem, rosnącą moc tych silników, FIA zdecydowała się na zmniejszenie pojemności do 2.4 litrów oraz liczbę cylindrów do ośmiu. Nowe przepisy obowiązywały od 2006 roku, z myślą o biedniejszych zespołach pozwolono na używanie starych jednostek napędowych z ograniczonymi maksymalnymi obrotami.

Urządzenia chłodzące powietrze przed jego wejściem do cylindra (intercooler) nie są dozwolone.

Wał korbowy oraz wałki rozrządu muszą być wykonane ze stali lub żeliwa. Blok cylindrów, głowica, oraz tłoki nie mogą być wykonane z karbonu.

Odzyskiwanie energii kinetycznej (technologie hybrydowe) będzie dozwolone od sezonu 2009. Maksymalna ilość energii magazynowana w ten sposób nie może przekroczyć 300 kJ.